Ο αληθινός δάσκαλος εμπνέει τους μαθητές του τόσο από κοντά όσο και από μακριά

Το Bachelor, το Survivor και το Big Brother δυστυχώς «δημιουργούν» το ήθος των νέων. Όχι διά ζώσης αλλά εξ αποστάσεως.

Οι διαφημιστικές εταιρείες χειραγωγούν τις καταναλωτικές προτιμήσεις των νέων. Όχι διά ζώσης αλλά εξ αποστάσεως.

Οι πολιτικοί και οι λοιποί influencers επηρεάζουν τις απόψεις των νέων (και όχι μόνο νέων) πολιτών. Όχι διά ζώσης αλλά εξ αποστάσεως.

Οι δημοσιογράφοι, μέσω της ενημέρωσης που παρέχουν, καθοδηγούν τις σκέψεις των νέων (και όχι μόνο). Όχι διά ζώσης αλλά εξ αποστάσεως.

Τα είδωλα του life style και της εμπορικής τέχνης επιβάλλουν στους νέους επιλογές και συμπεριφορές. Πολύ συχνά επιδρούν καθοριστικά στον συναισθηματικό τους κόσμο. Όχι διά ζώσης αλλά εξ αποστάσεως.

Οι εικόνες του Instagram διαμορφώνουν (όχι πάντα θετικά) τη νοοτροπία και την κουλτούρα των νέων. Όχι διά ζώσης αλλά εξ αποστάσεως.

Κάθε εικόνα και κάθε συμπεριφορά που προβάλλεται στα μέσα ενημέρωσης και την κοινωνία προσδιορίζει τις συμπεριφορές των νέων. Όχι διά ζώσης αλλά εξ αποστάσεως…

Το μεγαλύτερο μέρος της «εκπαίδευσης» των νέων πραγματοποιείται εξ αποστάσεως. Όχι μόνο σήμερα. Εδώ και πολλές δεκαετίες. Και οι παράγοντες που «εκπαιδεύουν» τους νέους είναι τόσοι πολλοί.

Κατά τα άλλα, υπάρχουν ακόμα απόψεις, σύμφωνα με τις οποίες ο δάσκαλος δεν μπορεί να καθοδηγήσει τους νέους εξ αποστάσεως. Απόψεις που θέλουν τη φυσική παρουσία του δασκάλου να αποτελεί βασική προϋπόθεση της εκπαιδευτικής διαδικασίας.

Και αυτό παρότι ο δάσκαλος είναι ο μόνος παράγοντας που διαθέτει με τον νέο ό,τι απουσιάζει από όλες τις άλλες επιρροές. Την αμφίδρομη και ισότιμη επικοινωνία.

Ο δάσκαλος διαφοροποιείται από όλες τις άλλες επιρροές και για έναν ακόμα λόγο. Ο δάσκαλος επηρεάζει την ψυχή των νέων με τρόπο μόνο θετικό. Ίσως είναι ο μοναδικός παράγοντας που ασκεί αυτή τη θετική επίδραση στη νεανική ψυχή.

Και όμως υπάρχουν απόψεις που θεωρούν ότι ο εκπαιδευτικός δεν μπορεί να βοηθήσει τους μαθητές του εξ αποστάσεως. Ότι ο εκπαιδευτικός πρέπει να προσφέρει μόνο με τη φυσική του παρουσία. Διαφορετικά δεν προσφέρει έργο. Υποκρισία ή αδυναμία αντίληψης της πραγματικότητας; Ποιος ξέρει; Ίσως και τα δύο.

Σε λίγες μέρες κλείνουμε ένα χρόνο από την αναγκαστική έναρξη της διαδικτυακής εκπαίδευσης στη χώρα μας. Για όλες τις βαθμίδες και με αποτελέσματα (παρά τις ελλείψεις και τα προβλήματα) ενθαρρυντικά. Καθόλου παράξενο αυτό για όσους αρχίσαμε την ενασχόληση με το αντικείμενο πολύ πριν την πανδημία.

Καθόλου παράξενο για όσους έχουμε συνειδητοποιήσει καλά ότι η εκπαίδευση και η παιδεία γενικότερα αποτελούν, ως επί το πλείστον, ερεθίσματα της ψυχής και όχι άψυχη μορφοποίηση του μυαλού και της μνήμης.

Ο αληθινός δάσκαλος εμπνέει πρωτίστως τις ψυχές των μαθητών του. Και γι’ αυτό μπορεί να τους βοηθήσει, με τον ίδιο τρόπο, τόσο διά ζώσης, στη φυσική τάξη, όσο και εξ αποστάσεως, στο διαδικτυακό μάθημα.

Δεν είναι το μέσο αυτό που κάνει τη διαφορά στην εκπαίδευση και την παιδεία. Είναι η ικανότητα να εμπνέουμε ψυχές. Και αυτό – είναι γεγονός – άλλοι δάσκαλοι το έχουν. Άλλοι όχι.

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται.