@mathesis.online 128. Σε 1′ – Πανελλήνιες 2026 – Λατινικά Προσανατολισμού – Τα sos της εξεταστέας ύλης – Lectio 48 Δημήτρης Περβολιανάκης | Φιλόλογος 👉 Διδασκαλία διά ζώσης & εξ αποστάσεως 👉 Νεοελληνική Γλώσσα & Λογοτεχνία 👉 Μαθήματα Ανθρωπιστικού Προσανατολισμού: Αρχαία Ελληνικά | Ιστορία | Λατινικά 👉 Κινητό: 6938834336 👉 https://mathesis.online/
Επισημαίνουμε χαρακτηριστικά σημεία από εννέα (9) εξεταστικά φύλλα Πανελλήνιων για το κείμενο 48 που έχει εμφανιστεί με τις ακόλουθες μορφές.
Cum aliquis Sertōrio nuntiavisset cervam inventam esse, Sertōrius eum iussit tacēre; praeterea praecēpit ut eam postero die repente in eum locum emitteret, in quo ipse cum amīcis futūrus esset. Postridie eius diēi Sertōrius, admissis amīcis in cubiculum suum, dixit eis visum in somno sibi esse cervam, quae perisset, ad se reverti. Cum cerva, emissa a servo, in cubiculum Sertōrii introrupisset, admiratio magna orta est.
(Ημερήσιο 2001)
Cerva alba eximiae pulchritūdinis Sertōrio a Lusitāno quodam dono data erat. Sertōrius omnibus persuāsit cervam, instinctam numine Diānae, conloqui secum et docēre, quae utilia factu essent. Si quid durius ei videbātur, quod imperandum militibus esset, a cervā sese monitum esse praedicābat. Ea cerva quodam die fūgit et perisse credita est.
(Ημερήσιο 2004, Εσπερινό 2010)
Cum aliquis Sertōrio nuntiavisset cervam inventam esse, Sertōrius eum iussit tacēre; praeterea praecēpit ut eam postero die repente in eum locum emitteret, in quo ipse cum amīcis futūrus esset. Postridie eius diēi Sertōrius, admissis amīcis in cubiculum suum, dixit eis visum in somno sibi esse cervam, quae perisset, ad se reverti.
(Ομογενείς 2006)
Postridie eius diēi Sertōrius, admissis amīcis in cubiculum suum, dixit eis visum in somno sibi esse cervam, quae perisset, ad se reverti. Cum cerva, emissa a servo, in cubiculum Sertōrii introrupisset, admiratio magna orta est.
(Επαναληπτικές Ημερήσιου 2007)
Cerva alba eximiae pulchritūdinis Sertōrio a Lusitāno quodam dono data erat. Sertōrius omnibus persuāsit cervam, instinctam numine Diānae, conloqui secum et docēre, quae utilia factu essent.
(Επαναληπτικές Ημερήσιου 2015, Επαναληπτικές Εσπερινού 2015)
Si quid durius ei videbātur, quod imperandum militibus esset, a cervā sese monitum esse praedicābat. Ea cerva quodam die fūgit et perisse credita est. Cum aliquis Sertōrio nuntiavisset cervam inventam esse, Sertōrius eum iussit tacēre; praeterea praecēpit ut eam postero die repente in eum locum emitteret, in quo ipse cum amīcis futūrus esset. Postridie eius diēi Sertōrius, admissis amīcis in cubiculum suum, dixit eis visum in somno sibi esse cervam, quae perisset, ad se reverti. Cum cerva, emissa a servo, in cubiculum Sertōrii introrupisset, admiratio magna orta est.
(Ημερήσιο 2016, Εσπερινό 2016)
Στους πίνακες δίνουμε τους τύπους που ζητήθηκαν στις γραμματικές ασκήσεις και στη συντακτική αναγνώριση όρων.
Συμπληρωματικά έχουν ζητηθεί:
1. Μια (1) πλάγια ερώτηση, δύο (2) χρονικές προτάσεις με ιστορικό ή διηγηματικό cum και μια (1) βουλητική για αναγνώριση: quae utilia factu essent | Cum aliquis Sertōrio nuntiavisset cervam inventam esse | ut eam postero die repente in eum locum emitteret | Cum cerva, emissa a servo, in cubiculum Sertōrii introrupisset.
2. Η μετατροπή της ενεργητικής σύνταξης σε παθητική: ut (is) eam postero die repente in eum locum emitteret → ut ea postero die repente in eum locum ab eo emitteretur (2 εξεταστικά φύλλα).
3. Η μετατροπή της παθητικής σύνταξης σε ενεργητική: Cerva alba eximiae pulchritūdinis Sertōrio a Lusitāno quodam dono data erat → Lusitānus quidam cervam albam eximiae pulchritūdinis Sertōrio dono dederat.
4. Τέσσερις (4) μεταφορές από πλάγιο λόγο σε ευθύ σε ένα κείμενο που είναι γεμάτο πλάγιους λόγους: Sertōrius omnibus persuāsit cervam, instinctam numine Diānae, conloqui secum → Cerva, instincta numine Diānae, mecum conloquitur (2 εξεταστικά φύλλα) | quae utilia factu essent → Quae utilia factu sunt? | praecēpit ut eam postero die repente in eum locum emitteret, in quo ipse cum amīcis futūrus esset → Eam cras repente in eum locum emitte, in quo ipse cum amīcis ero | Sertōrius dixit eis visum in somno sibi esse cervam ad se reverti → Visum in somno mihi est cervam ad me reverti.
5. Η αναγνώριση του υποθετικού λόγου με μεταφορά στο μη πραγματικό για το παρόν, στο μη πραγματικό για το παρελθόν και στη δυνατή ή πιθανή υπόθεση για το παρόν-μέλλον: Si quid durius ei videbātur, a cervā sese monitum esse praedicābat → Ανήκει στο πρώτο είδος, υπόθεση ανοικτή για το παρελθόν (1 εξεταστικό φύλλο) | Στο δεύτερο είδος, υπόθεση αντίθετη του πραγματικού για το παρόν: Si quid durius ei videretur, a cerva sese monitum esse praedicaret (1 εξεταστικό φύλλο) | Στο δεύτερο είδος, υπόθεση αντίθετη του πραγματικού για το παρελθόν: Si quid durius ei visum esset, a cerva sese monitum esse praedicavisset (2 εξεταστικά φύλλα) | Στο τρίτο είδος, υπόθεση δυνατή ή πιθανή για το παρόν-μέλλον: Si quid durius ei videatur, a cerva sese monitum esse praedicet (3 εξεταστικά φύλλα).
6. Η μετατροπή της απόλυτης αφαιρετικής σε χρονική πρόταση με ιστορικό ή διηγηματικό cum: admissis amīcis → Cum amicos admisisset (4 εξεταστικά φύλλα). Η συγκεκριμένη μετατροπή μπορεί να γίνει και με χρονικό σύνδεσμο postquam: Postquam amicos admisit.
7. Η μεταφορά της παθητικής περιφραστικής συζυγίας στην ενεργητική σύνταξη με την ισοδύναμη εκφορά debeo + απαρέμφατο: quod imperandum militibus esset → quod deberet militibus imperāre (2 εξεταστικά φύλλα).
8. Και το φαινόμενο της άρσης λατινισμού του ειδικού απαρεμφάτου σε μια σύνταξη, όπου το ειδικό απαρέμφατο, αντίθετα στον κανόνα του λατινισμού του ειδικού απαρεμφάτου, έχει υποκείμενο σε πτώση ονομαστική σε ταυτοπροσωπία, διότι εξαρτάται από δοξαστικό ρήμα παθητικής φωνής: Ea cerva perisse credita est.