@mathesis.online 120. Σε 1′ – Πανελλήνιες 2026 – Λατινικά Προσανατολισμού – Τα sos της εξεταστέας ύλης – Lectio 40 Δημήτρης Περβολιανάκης | Φιλόλογος 👉 Διδασκαλία διά ζώσης & εξ αποστάσεως 👉 Νεοελληνική Γλώσσα & Λογοτεχνία 👉 Μαθήματα Ανθρωπιστικού Προσανατολισμού: Αρχαία Ελληνικά | Ιστορία | Λατινικά 👉 Κινητό: 6938834336 👉 https://mathesis.online/
Επισημαίνουμε χαρακτηριστικά σημεία από τέσσερα (4) εξεταστικά φύλλα Πανελλήνιων για το κείμενο 40 που έχει εμφανιστεί με τρία (3) διαφορετικά αποσπάσματα.
Quin etiam cum Sulla minitans ei instāret, dixit is Sullae: «Licet mihi ostendas agmina militum, quibus curiam circumsedisti; licet mortem minitēris, numquam tamen ego hostem iudicābo Marium. Etsi senex et corpore infirmo sum, semper tamen meminero urbem Rōmam et Italiam a Mario conservātam esse».
(Ομογενείς 2007, Επαναληπτικές Ημερήσιου 2016)
solus Quintus Mucius Scaevola augur de hac re interrogātus sententiam dicere noluit. Quin etiam cum Sulla minitans ei instāret, dixit is Sullae: «Licet mihi ostendas agmina militum, quibus curiam circumsedisti; licet mortem minitēris, numquam tamen ego hostem iudicābo Marium.
(Ημερήσιο 2008)
Sulla, occupāta urbe, senātum armātus coegerat ut C. Marius quam celerrime hostis iudicarētur. Cuius voluntāti nemo obviam ire audēbat; solus Quintus Mucius Scaevola augur de hac re interrogātus sententiam dicere noluit.
(Ομογενείς 2013)
Είναι χαρακτηριστικό ότι, παρά την ποικιλία των συντακτικών του φαινομένων, από το 2000 και εξής το κείμενο 40 έχει επιλεγεί συνολικά μόλις τέσσερις (4) φορές για τα εξεταστικά φύλλα των Πανελληνίων Εξετάσεων και μάλιστα μόνο (1) μια στο Ημερήσιο (2008).
Στους πίνακες δίνουμε τους τύπους που ζητήθηκαν στις γραμματικές ασκήσεις και στη συντακτική αναγνώριση όρων.
Συμπληρωματικά προσέχουμε:
1. Τις παραχωρητικές προτάσεις του κειμένου, από τις οποίες έχει ζητηθεί για αναγνώριση η μία: licet mortem minitēris.
2. Μια (1) μετατροπή ενεργητικής σύνταξης σε παθητική: numquam tamen ego hostem iudicābo Marium → numquam tamen Marius hostis a me iudicabitur.
3. Δύο (2) μεταφορές από ευθύ λόγο σε πλάγιο: Cuius voluntāti nemo obviam ire audēbat → Scriptor tradit eius voluntāti neminem obviam ire audēre | solus Quintus Mucius Scaevola augur de hac re interrogātus sententiam dicere noluit → Cicero dixit solum Quintum Mucium Scaevolam augurem de hac re interrogātum sententiam dicere noluisse.
4. Μια (1) μετατροπή απαρεμφατικής σύνταξης σε κύρια πρόταση κρίσεως, που αποτελεί άσκηση μεταφοράς από πλάγιο λόγο σε ευθύ: semper tamen meminero urbem Rōmam et Italiam a Mario conservātam esse → urbs Rōma et Italia a Mario conservata est / conservatae sunt.
5. Και τη μετατροπή της νόθης απόλυτης αφαιρετικής σε χρονική πρόταση: occupāta urbe → postquam (Sulla) urbem occupavit και cum (Sulla) urbem occupavisset.
Αξίζει να αναφέρουμε ότι στο κείμενο 40 υπάρχει η μοναδική περίπτωση προσδιορισμού του σκοπού, όπου κατά τη μετατροπή στις άλλες μορφές κάνουμε και μετατροπή σύνταξης από παθητική σε ενεργητική: ut C. Marius quam celerrime hostis iudicarētur → qui Marium hostem iudicaret (αναφορική τελική πρόταση), Marium hostem iudicatum (σουπίνο), Marium hostem iudicandi causa (εμπρόθετη γενική γερουνδίου) και Marii (-i) hostis iudicandi causa (με γερουνδιακή έλξη), ad iudicandum Marium hostem (εμπρόθετη αιτιατική γερουνδίου) και ad iudicandum Marium hostem (με γερουνδιακή έλξη).