@mathesis.online 107. Σε 1′ – Πανελλήνιες 2026 – Λατινικά Προσανατολισμού – Τα sos της εξεταστέας ύλης – Lectio 27 Δημήτρης Περβολιανάκης | Φιλόλογος 👉 Διδασκαλία διά ζώσης & εξ αποστάσεως 👉 Νεοελληνική Γλώσσα & Λογοτεχνία 👉 Μαθήματα Ανθρωπιστικού Προσανατολισμού: Αρχαία Ελληνικά | Ιστορία | Λατινικά 👉 Κινητό: 6938834336 👉 https://mathesis.online/
Επισημαίνουμε χαρακτηριστικά σημεία από οκτώ (8) εξεταστικά φύλλα Πανελλήνιων για το κείμενο 27 που έχει εμφανιστεί με τις ακόλουθες μορφές.
Cum Accius ex urbe Rōmā Tarentum venisset, ubi Pacuvius grandi iam aetāte recesserat, devertit ad eum. Accius, qui multo minor natu erat, tragoediam suam, cui «Atreus» nomen est, ei desideranti lēgit. Tum Pacuvius dixit sonōra quidem esse et grandia quae scripsisset, sed vidēri tamen ea sibi duriorā et acerbiorā. «lta est» inquit Accius «ut dicis; neque id me sane paenitet; meliōra enim fore spero, quae deinceps scribam.
(Ομογενείς 2012)
Cum Accius ex urbe Rōmā Tarentum venisset, ubi Pacuvius grandi iam aetāte recesserat, devertit ad eum. Accius, qui multo minor natu erat, tragoediam suam, cui «Atreus» nomen est, ei desideranti lēgit. Tum Pacuvius dixit sonōra quidem esse et grandia quae scripsisset, sed vidēri tamen ea sibi duriorā et acerbiorā.
(Εσπερινό 2005)
Tum Pacuvius dixit sonōra quidem esse et grandia quae scripsisset, sed vidēri tamen ea sibi duriorā et acerbiorā. «lta est» inquit Accius «ut dicis; neque id me sane paenitet; meliōra enim fore spero, quae deinceps scribam. Nam quod in pomis est, idem esse aiunt in ingeniis: quae dura et acerba nascuntur, post fiunt mitia et iucunda; sed quae gignuntur statim viēta et mollia, non matūra mox fiunt sed putria».
(Ημερήσιο 2007, Επαναληπτικές Ημερήσιου 2024, Επαναληπτικές Εσπερινού 2024, Ομογενείς 2024)
Cum Accius ex urbe Rōmā Tarentum venisset, ubi Pacuvius grandi iam aetāte recesserat, devertit ad eum. Accius, qui multo minor natu erat, tragoediam suam, cui «Atreus» nomen est, ei desideranti lēgit.
(Ημερήσιο 2018, Εσπερινό 2018)
Στους πίνακες που ακολουθούν βλέπετε ιεραρχημένους όλους τους τύπους που ζήτησαν οι εξεταστές στις γραμματικές ασκήσεις και στη συντακτική αναγνώριση όρων.
Από τις δευτερεύουσες έχουν ζητηθεί για αναγνώριση η χρονική με ιστορικό ή διηγηματικό cum (Cum Accius ex urbe Rōmā Tarentum venisset: 2 εξεταστικά φύλλα), η αναφορική πρόταση «ubi Pacuvius grandi iam aetāte recesserat» και, δύο φορές, η αναφορική πρόταση «quae scripsisset» που εκφέρεται με υποτακτική λόγω πλαγίου λόγου.
Παρά τον συντακτικό του πλούτο το κείμενο 27 δεν έχει αξιοποιηθεί επαρκώς από τους εξεταστές στην επιλογή μετατροπών. Είναι χαρακτηριστικό ότι σε αυτό το κομμάτι της εξέτασης έχουν ζητηθεί μόνο:
α) μια απλή μετατροπή προσδιορισμού τόπου με όνομα πόλης, ώστε να δηλώνεται η στάση σε τόπο (2 εξεταστικά φύλλα): Tarentum → Tarenti (γενική ενικού για τη στάση σε τόπο).
β) και μια αναδιατύπωση πρότασης, ώστε να δηλώνεται το προτερόχρονο με διαφορετικό τρόπο: Cum Accius ex urbe Rōmā Tarentum venisset → Postquam Accius ex urbe Rōmā Tarentum venit (Postquam + οριστική παρακειμένου για το προτερόχρονο στο παρελθόν).
Αξίζει να θυμηθούμε τις εκφορές του προσδιορισμού τόπου για πόλεις και νησιά. Αυτός ο προσδιορισμός εκφέρεται απρόθετα με τις πλάγιες πτώσεις των ονομάτων και πιο συγκεκριμένα:
α) για την κίνηση σε τόπο με πτώση αιτιατική
β) για την κίνηση από τόπο με πτώση αφαιρετική
γ) για τη στάση σε τόπο με πτώση γενική, αν το όνομα είναι α ή β κλίσης ενικού αριθμού, ή πτώση αφαιρετική, αν το όνομα είναι γ κλίσης ή γενικά πληθυντικού αριθμού.