@mathesis.online 71. Σε 1′ – Αρχαία Ελληνικά Β Λυκείου – Το Αδίδακτο Κείμενο της Τράπεζας Θεμάτων 25 – Ξενοφῶν, Κύρου Ἀνάβασις Βιβλ. 5, κεφ. 4 §§3-7 Δημήτρης Περβολιανάκης | Φιλόλογος 👉 Διδασκαλία διά ζώσης & εξ αποστάσεως 👉 Νεοελληνική Γλώσσα & Λογοτεχνία 👉 Μαθήματα Ανθρωπιστικού Προσανατολισμού: Αρχαία Ελληνικά | Ιστορία | Λατινικά 👉 Κινητό: 6938834336 👉 https://mathesis.online/
Μετά τον θάνατο του Κύρου το μισθοφορικό σώμα των 13.000 Ελλήνων, που συμμετείχε στην εκστρατεία εναντίον του Αρταξέρξη, ακέφαλο και μεταξύ χιλιάδων εχθρών αναζητά τρόπο να επιστρέψει στην Ελλάδα. Στο χρονικό σημείο που βρίσκεται η αφήγηση του Ξενοφώντα οι Έλληνες προσπαθούν να συνάψουν συμμαχίες με τοπικούς λαούς, ώστε να αποφύγουν εχθρικές συγκρούσεις και να αποκομίσουν τη μεγαλύτερη δυνατή ασφάλεια προς τη σωτηρία. Ο Τιμησίθεος λειτουργεί ως διαμεσολαβητής αλλά και ως διερμηνέας μεταξύ Ελλήνων και ιθαγενών. Ο Ξενοφώντας εκφωνεί λόγο προς τους Μοσσυνοίκους, στον οποίο ξεχωρίζουν τρία επιχειρήματα. Πρώτον, οι Έλληνες δεν έχουν πλοία, οπότε οφείλουν να επιδιώξουν τη σωτηρία τους διά της ξηράς. Δεύτερον, στην παρούσα στιγμή Έλληνες και Μοσσύνοικοι έχουν κοινούς εχθρούς και μια στρατιωτική συμμαχία μεταξύ τους θα αποβεί αμοιβαία ωφέλιμη και για τους δύο. Τρίτον, αν οι Μοσσύνοικοι αρνηθούν τη συμμαχία των Ελλήνων, δύσκολα θα ξαναβρούν στο μέλλον τόσο ισχυρή στρατιωτική δύναμη πρόθυμη να τους υποστηρίξει. Τα επιχειρήματα του Ξενοφώντα ήταν βέβαια πειστικά και φυσιολογικά η προτεινόμενη συμμαχία έγινε αποδεκτή από τους Μοσσυνοίκους.