@mathesis.online 122. Σε 1′ – Πανελλήνιες 2026 – Λατινικά Προσανατολισμού – Τα sos της εξεταστέας ύλης – Lectio 42 Δημήτρης Περβολιανάκης | Φιλόλογος 👉 Διδασκαλία διά ζώσης & εξ αποστάσεως 👉 Νεοελληνική Γλώσσα & Λογοτεχνία 👉 Μαθήματα Ανθρωπιστικού Προσανατολισμού: Αρχαία Ελληνικά | Ιστορία | Λατινικά 👉 Κινητό: 6938834336 👉 https://mathesis.online/
Επισημαίνουμε χαρακτηριστικά σημεία από έξι (6) εξεταστικά φύλλα Πανελλήνιων για το κείμενο 42 που έχει εμφανιστεί με τις ακόλουθες μορφές.
qui spem Catilīnae mollibus sententiis aluērunt coniurationemque nascentem non credendo confirmavērunt; quorum auctoritātem secūti multi, non solum improbi verum etiam imperīti, si in hunc animadvertissem, crudeliter et regie id factum esse dicerent. Nunc intellego, si iste in Manliāna castra pervenerit, quo intendit, neminem tam stultum fore, qui non videat coniuratiōnem esse factam, neminem tam improbum, qui non fateātur.
(Ημερήσιο 2024, Εσπερινό 2024)
Nonnulli sunt in hoc ordine, qui aut ea, quae imminent, non videant, aut ea, quae vident, dissimulent: qui spem Catilīnae mollibus sententiis aluērunt coniurationemque nascentem non credendo confirmavērunt.
(Επαναληπτικές Ημερήσιου 2008)
qui spem Catilīnae mollibus sententiis aluērunt coniurationemque nascentem non credendo confirmavērunt; quorum auctoritātem secūti multi, non solum improbi verum etiam imperīti, si in hunc animadvertissem, crudeliter et regie id factum esse dicerent.
(Εσπερινό 2009)
quorum auctoritātem secūti multi, non solum improbi verum etiam imperīti, si in hunc animadvertissem, crudeliter et regie id factum esse dicerent. Nunc intellego, si iste in Manliāna castra pervenerit, quo intendit, neminem tam stultum fore, qui non videat coniuratiōnem esse factam, neminem tam improbum, qui non fateātur.
(Ημερήσιο 2013, Εσπερινό 2013)
Στους πίνακες δίνουμε ιεραρχημένους τους τύπους που έχουν ζητήθηκαν στις γραμματικές ασκήσεις και στη συντακτική αναγνώριση όρων.
Από τις δευτερεύουσες έχουν ζητηθεί για αναγνώριση οι δύο (2) από τις τέσσερις (4) αναφορικές συμπερασματικές προτάσεις του κειμένου (qui aut ea non videant | qui non fateātur) και μια (1) από τις αναφορικές (quae vident).
Συμπληρωματικά προσέχουμε:
1. Μια (1) απλή μετατροπή ενεργητικής σύνταξης σε παθητική: qui coniurationem confirmavērunt → coniuratio ab his confirmata est.
2. Και τους δύο (2) υποθετικούς λόγους του κειμένου, στους οποίους ζητήθηκε αναγνώριση είδους και μετατροπή σε υπόθεση δυνατή ή πιθανή για το παρόν-μέλλον. Ειδικά στον δεύτερο, που είναι εξαρτημένος, ζητήθηκε και η μεταφορά από τον πλάγιο λόγο στον ευθύ: si in hunc animadvertissem, crudeliter et regie id factum esse dicerent (δεύτερο είδος: υπόθεση αντίθετη του πραγματικού στο παρελθόν για την υπόθεση και στο παρόν για την απόδοση) → Υπόθεση δυνατή ή πιθανή για το παρόν-μέλλον: si in hunc animadvertam, crudeliter et regie id factum esse dicant | Nunc intellego, si iste in Manliāna castra pervenerit, neminem tam stultum fore → Μεταφορά στον ευθύ λόγο: si iste in Manliāna castra pervenerit (συντελεσμένος μέλλοντας), nemo tam stultus erit (πρώτο είδος: υπόθεση ανοικτή για το μέλλον) → Υπόθεση δυνατή ή πιθανή για το παρόν-μέλλον: si iste in Manliāna castra perveniat, nemo tam stultus sit.
Αξίζει να αναφέρουμε ότι, εκτός από τον εξαρτημένο υποθετικό λόγο του κειμένου 42, στην εξεταστέα μας ύλη συναντούμε συνολικά άλλους τέσσερις (4) εξαρτημένους υποθετικούς λόγους. Κοινό γνώρισμα όλων – που μας βοηθά να τους θυμόμαστε εύκολα – είναι ότι στον ευθύ λόγο όλοι μεταφέρονται στο πρώτο είδος της ανοιχτής υπόθεσης για το μέλλον.
Κείμενο 25
Εξαρτημένος υποθετικός: Neminem credideritis patriae consultūrum esse, nisi vos ipsi patriae consulueritis (υποτακτική παρακειμένου) → Στον ευθύ λόγο: Nemo patriae consulet, nisi vos ipsi patriae consulueritis (οριστική συντελεσμένου μέλλοντα)
Κείμενο 37
Εξαρτημένος υποθετικός: ut nisi qui deus vel casus aliqui subvenerit (υποτακτική παρακειμένου), salvi esse nequeamus → Στον ευθύ λόγο: nisi qui deus vel casus aliqui subvenerit (οριστική συντελεσμένου μέλλοντα), salvi esse nequimus
Κείμενο 45
Εξαρτημένος υποθετικός: Legatum monet ut, si adire non possit, epistulam ad amentum tragulae adliget et intra castra abiciat → Στον ευθύ λόγο: Si adire non poteris, epistulam ad amentum tragulae adliga et intra castra abice
Κείμενο 49
Εξαρτημένος υποθετικός: experiri enim volui, quam aequo animo me ferro essem interemptura, si tibi consilium non ex sententia cessisset → Στον ευθύ λόγο: Quam aequo animo me ferro interimam, si tibi consilium non ex sententia cesserit? (οριστική συντελεσμένου μέλλοντα)