@mathesis.online 82. Σε 1′ – Αρχαία Ελληνικά Β Λυκείου – Το Αδίδακτο Κείμενο της Τράπεζας Θεμάτων 36 – Αἰσχίνης, Κατὰ Τιμάρχου §§27-29 Δημήτρης Περβολιανάκης | Φιλόλογος 👉 Διδασκαλία διά ζώσης & εξ αποστάσεως 👉 Νεοελληνική Γλώσσα & Λογοτεχνία 👉 Μαθήματα Ανθρωπιστικού Προσανατολισμού: Αρχαία Ελληνικά | Ιστορία | Λατινικά 👉 Κινητό: 6938834336 👉 https://mathesis.online/
Το απόσπασμα αναφέρεται στα κριτήρια που θέσπισε ο νομοθέτης, για να έχει κάποιος δικαίωμα αγόρευσης στις πολιτικές συνελεύσεις της αθηναϊκής δημοκρατίας. Καταρχάς, επισημαίνεται ότι ο νομοθέτης δεν αποκλείει από το δημόσιο βήμα τους απλούς πολίτες που δεν έχουν ένδοξη καταγωγή ή βιοπορίζονται σε χειρωνακτικές εργασίες. Η δημοκρατική Πολιτεία αποδέχεται με εγκαρδιότητα στα κοινά όλους τους πολίτες προκρίνοντας την πολιτική συμμετοχή ανεξαρτήτως κοινωνικής τάξης. Ωστόσο, δημόσιο βήμα δεν αποδίδεται σε πολίτες που ζουν με τρόπο αισχρό και ανάξιο, όπως αξιολογείται με τον θεσμό της δοκιμασίας ρητόρων. Μέσα από τον έλεγχο της ιδιωτικής ζωής αποκλείονται από τις δημόσιες συνελεύσεις όσοι ρήτορες κακομεταχειρίζονται ή παραμελούν τους γονείς τους. Διότι η πόλη δεν μπορεί να εμπιστεύεται πολιτικούς που ασεβούν πάνω σε πρόσωπα που αξίζουν τιμές ίσες με τους θεούς. Ακόμα, αποκλείονται από τον δημόσιο λόγο όσοι πολίτες δεν εκπλήρωσαν τις στρατιωτικές τους υποχρεώσεις και όσοι δείλιασαν στο πεδίο της μάχης. Η ελευθερία του λόγου αποτελεί δικαίωμα που αποδίδεται με σαφή κριτήρια προσωπικής και κοινωνικής ηθικής.