@mathesis.online 52. Σε 1′ – Αρχαία Ελληνικά Β Λυκείου – Το Αδίδακτο Κείμενο της Τράπεζας Θεμάτων 6 – Λυσίας, Δήμου Καταλύσεως Ἀπολογία §§15-17.3 Δημήτρης Περβολιανάκης | Φιλόλογος 👉 Διδασκαλία διά ζώσης & εξ αποστάσεως 👉 Νεοελληνική Γλώσσα & Λογοτεχνία 👉 Μαθήματα Ανθρωπιστικού Προσανατολισμού: Αρχαία Ελληνικά | Ιστορία | Λατινικά 👉 Κινητό: 6938834336 👉 https://mathesis.online/
Στην υπερασπιστική του αγόρευση ο κατηγορούμενος επιχειρεί να αποδείξει ότι δεν συμμετείχε στην κατάλυση της δημοκρατίας. Σε ένα προτρεπτικά απολογητικό κρεσέντο καλεί τους δικαστές να τον αξιολογήσουν από τις πράξεις του και όχι μόνο για την κατηγορία, αναδεικνύοντας το ήθος του, για να κερδίσει την εύνοια. Με μια υποθετική γενίκευση υπογραμμίζει την ηθική του ανωτερότητα, ενώ, στη συνέχεια, χτίζει για τον εαυτό του μια αμυντική εικόνα ουδετερότητας. Στη δύσκολη για την πόλη περίοδο των τυράννων αποστασιοποιήθηκε από κάθε πράξη μεροληψίας. Δεν συμμετείχε σε απαγωγή, δεν μερολήπτησε ούτε εναντίον εχθρών ούτε υπέρ φίλων. Σε μια συγκυρία ηθικά ασταθή που ήταν εύκολο να κάνει κανείς κακό και δύσκολο να προσφέρει καλό. Συμπληρωματικά, δεν ενεπλάκη σε διώξεις ή δημεύσεις περιουσιών ούτε ωφελήθηκε οικονομικά από τις συμφορές της πόλης, τονίζοντας την ηθική του υπεροχή συγκριτικά με τους πραγματικούς ενόχους, για τους οποίους οι δικαστές δικαιολογημένα νιώθουν αγανάκτηση, ενώ ταυτόχρονα αξιολογούν ως ηθικά ανώτερους τους πολίτες που δεν διέπραξαν κανένα αδίκημα. Ο ομιλητής ολοκληρώνει το ρητορικό του κρεσέντο διαβεβαιώνοντας για τη διαχρονική του αφοσίωση στη δημοκρατία.